බැඳි තන පට
විකිණෙන විට...
විකිණෙන විට...
පෙති ගිලිහුණු
සුවඳ මලක...
පෙරල පෙරලා
විඳින...
ලොවට පොදු වූ
පිරුණු ඒ ලැම
මතට...
නුඹ මුහුණ ඔබන
කල...
විසිරුණා කිරි
සුවඳ...
ලොවට නොපෙනෙන
ලෙසට...
පාපතර නුඹෙ
සිතට...
නොදැණුනා කිරි
සුවඳ...
දැණුනෙ ගෝමර
සැලුණු..
රණ හසුන් වල
පහස...
නුඹ බිව්ව කිරි
කඳුල...
අයිති නෑ නුඹ
නමට...
අයිති ඒ සිඟිති
මුව...
සොයයි අම්මා
කොයිද...
පුතුනි නුඹ
නොහඩන්න...
අම්මා නෑ අද
රෑට...
හෙට නුඹට බත්
දෙන්න...
අම්මා ගොස් කිරි
දෙන්න...
ලස්සන නිර්මාණයක්...
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි....
Deleteලස්සන කවි සිතුවිල්ලක් !
ReplyDeleteස්තූතියි අයියේ...
Deleteඅමුතු අදහසක් හොඳ නිර්මාණයක්... ජයවේවා
ReplyDeleteඑළ ඈ...ජය වේවා.....
Deleteමේ කවිය කියවන කොට මට මන් කියවපු පොතක් මතක් වුනා.. ගුණදාස අමරසේකර ලියපු නව කතා පෙළක [ගමනක මුල වගේ තමා මතක නම] මේ වගේම සිද්දියක තිබුනා.. ඒ කතා නායකයා ගණිකාවක් හමු වෙන්න යනවා.. එතැනදි ඇය තනටප ගලවන්නේ නැ..මේක ගැන ඇහුව්වාම ඇයගේ කුඩා බිළිඳා ගැන ඇයට කියවෙනවා.. ඊට පස්සේ කතා නායකයා එතනින් නැගිටිලා යන්න යනවා..
ReplyDeleteහරිම අපූරු නිර්මාණයක් සහෝ.. :)
අහ් මම ඒ පොතනම් කියවලා නෑ..බොහොම ස්තූතියි ඔයාගෙ කොමෙන්ටුවටයි දැනුවත් කිරීමටයි...
Deleteලස්සනයි තරැවෝ..... :)
ReplyDeleteඑළ මදාරෝ...
Deleteරස්සාව මොකක් වුනත් තවත් එක අම්මා කෙනෙක්
ReplyDeleteහ්ම්...ඒකනම් ඇත්ත...
Deleteමේකනං සිරාය..
ReplyDeleteපට්ටය..
ජයවේවා!!!!!
එළ ඈ...ජය වේවා..
Deleteවෙනස්ම සිතුවිල්ලක්.. මොනා වුනත්, ඒත් අම්මෙක්නෙ... නියමයි!!! වෙනස් වෙනස් දේවල් ලියද්දි අපූරුයි..
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි නංගියෝ....
Deleteලස්සනයි...
ReplyDeleteඑළස්..
Deleteඇඩෙනවා
ReplyDeleteආ ලේන්සසුවක්.... ;)
Deletelassana sithuwillak taru ayya......
ReplyDeleteස්තූතියි නංගියෝ...
Deleteලස්සනට ලියල තියෙනවා
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි..
Deleteනියම අදහසක්.. කවියේ අවසානය ඉතාමත්ම නිර්මාණාත්මකයි
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි අයියේ..
Deleteහ්ම්ම්ම්
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම්
Deleteඅතිසාර්ථකයි !
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි අයියේ...
Deleteසුපිරිම අදහසක්... කොමෙන්ට් එකක් දාන්න වාචන ගලපන්නත් අමාරුයි
ReplyDeleteමේ වචන ටික හොදටෝම ඇති අයියේ...බොහොම ස්තූතියි..
Deleteඇස් වලට කඳුළු ආවා :(
ReplyDeleteඅහ්..එහෙනම් මම සාර්ථකයි..
Deleteඔයාගෙ කවියෙන් කියවෙන දේ මම හැබැහින් දැක්කා..අදටත් දකින්න පුලුවන් ගොඩාක් දුක හිතෙන කතා මෙහෙ....
ReplyDeleteහෆ්ෆා...දුක හිතෙනවා...
Deleteඅවසානය උපරිමයි තරුවෝ...
ReplyDeleteස්තූතියි අයියේ...
Deleteතරු සීයක් වටින් අදහස් ඒ වගේම කවිටික..
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි..
Deleteතිත්ත ඇත්ත!! විශිෂ්ඨයි..
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි...
Deleteනියමයි... අවසානයට තමා ගොඩක් ආස...
ReplyDeleteපොහොම සතූතියි අක්කේ..
Deletewooow
ReplyDeleteම්ම්ම්ම්ම්...
Delete//හෙට නුඹට බත්
ReplyDeleteදෙන්න...
අම්මා ගොස් කිරි
දෙන්න... ///
මන් දැකපු ලස්සනම කවියක් මේක. කියන්න වචන නෑ.
මේ වචන ගොඩක් වටිනවා...බොහොම ස්තූතියි..
Deleteඇත්ත නියම අදහසක් අවසාන පද දෙක නියමටම වදිනවා හිතට.
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි අයියේ..
Deleteනියමයි ලොක්කා....
ReplyDeleteඑළ ඈ...
Deleteහ්ම්... අපූරු නිර්මාණයක්. නියමයි තරුවෝ.
ReplyDeleteඑළ ඈ...ස්තූතියි...
Deleteලස්සනයි යාළු ඒක.ගොඩා....ක් ලස්සනයි.
ReplyDeleteබොහෝම ස්තුතියි...
Deleteඔබ දක්ෂයෙක්. සාර්ථක නිර්මාණයක්.. අවසන් කවිය බොහෝ අනෙක්වාට වඩා බොහෝ ඉදිරියෙන් ඇත.
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි..මේ හැම වචනයක්ම මට ගොඩක් ලොකු ශක්තියක්..
DeleteMa kawiye tiyana teruma mama wage sahithya danumak nati aekekutath bokkata wadinawa obata istuti tawath
ReplyDeletemawani samaja sathkaryenkireemta oyata nuwanama labewa
අනේ මාත් එහෙම මහා ලොකු සාහිත්ය දැනුමක් තියන කෙනෙක් නෙවෙයි...බොහොම ස්තූතිය....
Deleteමගේ එකටත් ඇවිත් යන්න
ReplyDelete