ආදරෙයිද...වරෙන්කො තොට දෙන්න......!!

ඒ කාලේ පට්ටය. පට්ට කියන්නේ පට්ට එකෙත් උපරිම එකය. මම ඒ කාලය කීවේ ඒ කාලයට නොහොත් අතීත කාලයටය. එහෙමත් නැත්නම් මගේ පුංචි කාලේය. ඒ කාලේ මම හලි හුලතල්ය. කවුරුත් මට ආදරේය. බලන බලන තැන ආදරේ වැහි වැහැලාය.

ඒ කාලේ මම එපා කියද්දී හැමෝම මට ආදරේ කලෝය. තනියම කොහෙවත් යන්න දෙන්නේ නැත. තනියම මොනවත් කරන්න දෙන්නේද නැත. ඒ ආදරේ නිසාය. මේ ආදරේ මට මල වදයක් වූයේ ඒ හින්දාය. මම කොහේ ගියත් කවුරුන් හෝ පස්සෙන් එයි. මම උන්ට ආදරේ නැතත් උන් මට ආදරේය. උදේ නැගිට්ට ගමන් "පුතා නැගිට්ටද" අහගෙන කට්ටිය පෝලිමේ එයි. ටික වෙලාවකින් මාව උස්සගෙන මූන හෝදවන්න එක්කගෙන යයි. මම බෙරිහන්දෙද්දී බත් ගුලි කටේ ඔබයි.
මම කදුළු පෙර පෙර ඒවා ගිල්ලෙමි. තව විකාර කෝටියකි. අහෝ දුකකි ඉරකි තිතකි කියා මට සිතුනි. මේ ආදරය නම් මලම වදයක්ය. ආසාවට මැටි ටිකක් අල්ලන්නට නැත. උස්සගෙන ගොස් අත් සෝදවයි. මේ කාලේ මෙච්චර මැටි වැඩ කරන්නේ ඒ කාලේ ඒවා නොකල නිසාදැයි විටෙක සිතෙයි. විහිළුවටවත් හචිමක් යවන්න බැරිය. හැරෙන තැපෑලෙන් මා සිටින්නේ ඉස්පිරිතාලයේය. මම බොහෝ විට ඈනුමක් යවන්නටද බිය වීමි. සුවර් නැත, ඊලග මොහොතේ මා සිටින්නේ ඉස්පිරිතාලයේ විය හැකිය. මගේ හුලතල් මොලේට ඒ කාලේ සිතුනේ එසේය. 

මගේ ජීවිතේ සුන්දරම කාලය ඒ කාලයය. අම්මගෙ අතේ එල්ලී එහෙ මෙහෙ ගිය මම අද හැම තැනම යන්නේ තනියමය. පාලු මකාගන්න කෙල්ලෙක්වත් නැත. ඉන්න උන් ඉන්නේ තමන්ගේ වාසියටය. මම ආදරේනම් උනුත් ආදරේය. සමහරක් මම ආදරේ කලත් ආදරේ කරන්නේ නැත. මේ කාලේ වැරදීමකින් පාක් එකකට ගියොත් බීච් එකකට ගියොත් ආදරේ වැහි වැහැලාය. හැම ජෝඩුවක්ම කුඩ ඉහලන් ඉන්නේ ආදර වැස්සට තෙමෙයි කියා බයේ වෙන්නට ඇතිය. දුර ඈතක සිට පැමිණියෙකුට හදිසියේ නවාතැන් ගැනීමට තැනක් නැත. සියලු නවාතැන් පොලවල් ආදරයෙන් පිරී ඉතිරී ගොස්ය. ඔවුන් පවසන්නේ ඔවුන් ආදරේ උපරිම තෘප්තියේ ඵල වැල නෙලන බවය.

අද ආදරේ යනු ආසාවය. තමන්ගේ වැඩේ කෙරෙන තුරු හැමෝම අප ලග සිටී. ඉන්පසු උන්නද මලාද බලන්නටවත් කෙනෙක් නැත. හැම ආදරයකම සීමා මායිම් ඇත. බොහෝ අය අප ලගට එන්නේ ආදරේ බෝඩ් ලෑල්ල පපුවේ ගසාගෙනය. ඒත් බෝඩ් ලෑල්ලට යටින් ඇත්තේ උන්ගේ ආත්මාර්තකාමී අරමුණුය. ඒවා ඉටුකරගත් පසු බෝඩ් ලෑල්ල ගලවා දමා උන් යන්ට යති. අපට සිදුවන්නේ හූල්ලන්ටය. අතරින් පතර සැබෑ ආදර නැතුවාමද නොවේ. එහෙත් ඊට වඩා ලේසියෙන් කලුනික සොයාගත හැක. අයියෝ සල්ලි කියා සිතෙන්නේ මෙවිටය. සල්ලි දෙයියන්ගේ මල්ලි වුවත් ආදරය කාගෙ මල්ලීදැයි නොදනිමි. බැරි වෙලාවත් ඌ මගේ මල්ලී උනානම් මම දනියි කරන දේ.

අද ආදරේ හැම තැනම වෙන්දේසි වේ. අපට අවශ්‍ය වූ විට පාවිච්චි කර විසි කල හැකිය. වරක් පාවිච්චි කල ආදරයක් අවශ්‍යනම් නැවත බාවිතා කල හැකිය. එය එපා වූ විට නැවත විසිකල හැකිය. සමහරු ජීවිත කාලයම එක ආදරයක් ලග තබා ගැනීමට උත්සහ කරයි. උන්ට ආදරේ එපා නොවුනත් ආදරේට උන්ව එපා වුනු දවසට ආදරේ උන්ව දාල යයි. මෙසේ උනු කොල්ලෝ තව කෙනෙකුට ආදරේ කරති. ඒ බෝතලේටය. උන් බෝතලේ බදාගෙන වැලපෙයි. තවත් සමහරක් වස බොයි. වස බී නසී. කෙහෙල්මල් ආදරයකට ජීවිතෙන් වන්දි ගෙවයි. උන් කියන විදිහට උන්ගේ ජීවිතේම ආදරේය. එතනින් එහාට දෙයක් නැත. මෙවැනි අවස්ථා වල ලංකාවේ සමහර වාහිනී වලට රජ මගුල්ය. උන් අරූගේ ආදරයේ මල ගම රටටම ඇහෙන්න කියති.

ආදරෙන් ඈත්වෙන්න අවශ්‍ය වූ සමහර කොල්ලො කෙල්ලෝ පවසන්නේ "අපිට මේ ආත්මෙදි එකතු වෙන්න ලැබෙන්නෙ නෑ සුදූ..අනේ ලබන ආත්මෙදිනම් මම කොහොම හරි ඔයාගෙම වෙනවා..දැන් මට යන්න දෙන්න " කියාය. මගුල...මෙච්චර හොද ජීවිතයක් තියෙද්දී උන් ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ නොදුටු , ලැබේවිදැයි නොදන්න වෙන ආත්මයක් ගැනය. බැරි වෙලාවත් මේ ආත්මයේදී එකෙක් නිවන් දැක්කොත් අනෙකාට හුලං ය. ආදරයක් නැති කර ගන්න වූ විට අනෙකා කිබුහුමක් ඇරියත් වැරදිය. ඒවෙලාවට අනෙකාගේ වැරදි සිය දහස් ගණනින් පෙනේ.

ජීවිතේ කියන්නේ මෙයටය. අපි හැමෝම තමන්ගේ ආසාවන් , බලාපොරොත්තු පසුපස දිව යයි. හෙම්බත් වූ විට ආදරය කරයි. එපා වූ විට එය අතහැරදමා නැවතත් අර ආසාවන් හඹා යයි. නැවතීමක් නැත. නවතින්නට වෙලාවක්ද නැත. මට අද වන තුරු මා ලග සිටින්නේ පුංචිකාලේ මට එපා වුණු අම්මගෙ තාත්තගෙ ආදරය පමණය. අනෙක් හැම ආදරයක්ම පැමිණියේ ආදරේ නාමයෙන් තාවකාලික සුවයක් පතා පමණය.එදා අකමැති වූ දෙමාපිය සෙනෙහසට අදනම් එදාට වැඩිය ආදරේය. අප බොහෝ දෙනෙකුට අවසානයේ ඉතිරිවන්නේ එය පමණක්ය.     

ආදරය කරන්න....,

ලැබෙන විට

සතුටුවන්නවත්

නැති කොට

හඩා වැලපෙන්නවත් නොව....,

විද බලා...

දැක බලා...

කල් බලා...

සැනසෙන්නට....