කාලය මැව් වෙනසක අරුමේ....

පන්හිදක් ගෙන
තල් පතක් උඩ
තබන විට දුක් සටහනක්...

තල්පතත්
පන්හිදත් එක්වී
කිව්ව මට පොඩි කතාවක්...

සදත් තිබුනා
තරුත් සිටියා
එදා අප ලග හිනැහෙමින්...

පන්හිදින් ඔබ
තල්පතේ හැඩ
රටා ඇන්දා ආදරෙන්...

සදත් එහෙමයි
තරුත් එහෙමයි
ඔබත් පෙර මෙන් අප ලගින්...

කිමද මේ අද
දුක් සුසුම් මැද
විරහවක් ඇද කැටයමින්...

ලගින් සිටි ඔබ
වෙන්ව ගිය දින
අදුරු වූවා හිරු සදුත්...

පන්හිදෙන් මම
දුක් කදුළු මිස
කෙසේ අදිමිද සියපතක්...