එහෙත් සුහදිනි.....

                     ජීවිතේදි අපි ආදරය කරන කෙනෙක් අපව තේරුම්ගැනීම, පෙරලා අපිට ආදරය කිරීම, අප වෙනුවෙන් ජීවත් වීම..අපි කවුරුත් බලාපොරොත්තු වෙන දෙයක්. නමුත් සමහර අවස්ථා වලදි  ඒ දෙය ඒ අකාරයෙන්ම ඉටු නොවන අවස්තා ඕනි තරම් තියනවා..

                    ජීවිතේ බොහෝ කාලයක් අප ලගින්ම ඇසුරු කරලත්, දුකට සැපට ලගින්ම ඉදලත්  කෙනෙක්ට අපිව තේරුම් ගන්න බැරිනම්...ඇත්තටම ඒක ඒ කෙනාට දරාගන්න බැරි තරමේ දුකක් වෙන්න පුළුවන්..


                   අද උදේම මට මෙහෙම කියන්න හිතුනේ මම වඩාත් ප්‍රිය කරන සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ මෙන්න මේ ගීතය මතක් වෙලා..ගොඩක් අය මේක අහල ඇති..ඒත නැති අය අහල බලන්න අර මම කලින් කිව්ව දේවල් මේ ගීතයෙන් මොන තරම් අපූරුවට විඝ්‍රහ කරනවද කියලා....

මගේ සෙනෙහස මෙතෙක් වේයැයි

මනින්නට ඔබ උගෙන නැත තව

මගේ අවසන් සුසුම පමණද

අවැසි ඔබ හට මා දකින්නට

වසර ගණනක යොදුන් ගණනක

ගමන් මග අප ගෙවා ඇත්තෙමු

තරු වියන් යට කුසුම් පෙති මත

දෑත් පටලා ඇවිද ඇත්තෙමු

එහෙත් සුහදිනි

මගේ සෙනෙහස මෙතෙක් වෙයැයි

මනින්නට ඔබ උගෙන නැත තව

මිලින කුසුමෙක මිලින සිහිනෙක

මගේ සිහියද සැගව ගත් කල

සිතනු මැන ඔබ ඔබට අවනත

හදක් මිහිමත මෙතෙක් රැදි වග

එහෙත් සුහදිනි

මගේ සෙනෙහස මෙතෙක් වෙයැයි

මනින්නට ඔබ උගෙන නැත තව


ගීතයට සවන්දීමට